Τρίτη 22 Αυγούστου 2023

Περπατώντας στα καρφιά...

«Πέρασα τόσα χρόνια περπατώντας στα καρφιά… χωρίς να κάνω ή να πω ποτέ το σωστό. Μια μέρα αποφάσισα ότι είχα περάσει αρκετά και σκόνταψα πάνω τους. Αυτά τα καρφιά με έκοψαν βαθιά καθώς έφευγα, αλλά ήταν ο πιο όμορφος πόνος που ένιωσα ποτέ.»

Για πάρα πολύ καιρό, φοβάσαι τι λες, πώς πράττεις και το ποιος είσαι. Κάπου στο ταξίδι σου, έχεις διαμορφώσει την άποψη ότι ο εαυτός σου δεν έχει σημασία και ότι ενοχλείς. Κάτι σου συνέβη που σε έκανε να πιστεύεις ότι δεν αξίζεις.

Ίσως ήταν λόγω κάποιας κακοποίησης ή προσβολής. Ίσως ήταν ντροπή και ενοχή. Ανεξάρτητα από το τι προκάλεσε αυτή την πεποίθηση, είναι χαραγμένο τόσο βαθιά στον πυρήνα σου ώστε έχεις γίνει απελπισμένος. Απεγνωσμένα θέλεις να διατηρήσεις την γαλήνη, να αρέσεις στους άλλους, να κάνεις όλους τους άλλους καλά. Όλους τους υπόλοιπους εκτός από εσένα.

Όταν δεν γνωρίζεις την αξία σου, κάνεις κακές επιλογές. Αναπτύσσεις σχέσεις με ανθρώπους που πραγματικά δεν έχουν θέση στη ζωή σου. Άνθρωποι που θα πάρουν αυτή την λίγη αγάπη για τον εαυτό σου που σου έχει απομείνει. Επιλέγεις αυτούς.

Το ότι σε χρειάζονται σε κάνει να αισθάνεσαι ξεχωριστός και ξαφνικά, έχεις σημασία! Ακριβώς έτσι, κάποιος έρχεται και παίρνει ό, τι μπορείς να δώσεις, και το χαρίζεις με χαρά επειδή τώρα σημαίνεις κάτι για κάποιον. Παίρνει και παίρνει μέχρις ότου δεν έχεις τίποτα άλλο να δώσεις.

Και πριν το καταλάβεις, βρίσκεις τον εαυτό σου να περπατά πάλι στα καρφιά. Να μην δραματοποιείς τις καταστάσεις. Να μην στεναχωρείς κανέναν αλλιώς θα σε αφήσει. Βαδίζεις σε σπασμένα γυαλιά ενώ προσεύχεσαι να μην κοπείς πολύ.

Αυτός δεν είναι τρόπος για να ζεις.

Αξίζεις κάποιον που να σου δίνει και αυτός. Αξίζεις να νιώθεις άνετα να είσαι ο εαυτός σου, χωρίς να απολογείσαι. Αν κάτι σε ενοχλεί, αξίζεις να μιλήσεις. Πες τι σκέφτεσαι.

Αξίζεις να ακουστείς. Αξίζεις να αναπνεύσεις ξανά. Μια μέρα, όταν συνειδητοποιήσεις την αξία σου και δεν θα αφήνεις πια άλλους να ελέγχουν την γαλήνη σου, θα παρατηρήσεις ότι οι ώμοι σου δεν είναι πλέον κυρτοί. Θα παρατηρήσεις ότι το σώμα σου δεν βρίσκεται σε ένταση και ότι δεν έχεις ταχυκαρδίες.

Η πλάτη σου δεν θα βρίσκεται σε ένταση ούτε θα είναι πιασμένη. Θα κάθεσαι στο σπίτι τη νύχτα και θα χαμογελάς γιατί όλα είναι καλά στον κόσμο και δεν υπάρχει κανένας εκεί που θα σε κρίνει, που θα σε καταδικάσει ή που θα σε υποτιμήσει. Θα αισθάνεσαι ασφαλής μέσα στον χώρο σου.

Έχεις την ελευθερία να είσαι αυτός ακριβώς που είσαι. Βρες τον εαυτό σου και να είσαι ο εαυτός σου. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να έχεις κάθε μέρα στρες, άγχος και νευρικότητα. Αξίζεις να είσαι ικανοποιημένος, τόσο ελαφρύς όσο ο άνεμος και ευτυχισμένος. Να είσαι ένα λαμπρό φως στο σκοτάδι, έτσι ώστε οι άνθρωποι που σε ενδιαφέρουν να εμπνευστούν και αυτοί για να βρουν τον καλύτερο εαυτό τους. Σταμάτα να μένεις πίσω. Γιατί είτε το συνειδητοποιείς είτε όχι με το να μένεις πίσω λες ψέματα στον εαυτό σου.

Αποφάσισε ότι δεν πρόκειται πλέον να σε ελέγχει κανείς με κανένα τρόπο. Δεν πρόκειται να συνεχίσεις να πνίγεσαι. Δεν θα συμπεριφέρεσαι πλέον με τον καλύτερο εαυτό σου εαυτό σε όλους. Κάνε τώρα τις δικές σου επιλογές και μην σταματήσεις. Θα κάνεις πράγματα που σε χαροποιούν. Θα παρατηρήσεις την επίδραση στο πως οι κοντινοί σου άνθρωποι θα γίνουν και αυτοί πιο ευτυχισμένοι.

Σταμάτα την τρέλα. Σταμάτα τον φαύλο κύκλο του να τους ευχαριστείς όλους. Αυτοί που μόνο έπαιρναν θα συνεχίζουν να παίρνουν. Η ζωή όμως σχετίζεται με το να δίνεις και να παίρνεις. Είναι δρόμος διπλής κυκλοφορίας. Για να ανταποδώσεις, πρέπει να σου έχει μείνει κάτι να δώσεις.

Μην αφήνεις τον εαυτό σου να αιμορραγεί. Απομάκρυνε αυτά τα καρφιά και βάλε τα πόδια σου σε σταθερό έδαφος. Βάδισε προς την κατεύθυνση του θάρρους, της πίστης, του συμβιβασμού, της αγάπης και της ευτυχίας. Δεν υπάρχουν πλέον καρφιά. Δεν υπάρχουν πλέον σπασμένα γυαλιά. Χρησιμοποίησε ότι σε κόβει ως μέσο για να προχωρήσεις.

Μπορεί πάντα να υπάρχει μια ουλή, αλλά αυτή η ουλή είναι μια υπενθύμιση για το που να μην ξανά-περπατήσεις.

Πηγή: awaken.gr / eirinika.gr

Τετάρτη 9 Αυγούστου 2023

Αυτή η αόρατη κλωστή που δεν αφήνει δύο ψυχές να χαθούν.

Αυτή η αόρατη κλωστή που δεν αφήνει δύο ψυχές να χαθούν.

Δεν είναι το αίμα μόνο που ενώνει…

Είναι αυτή η αόρατη κλωστή που δεν αφήνει δύο ψυχές να χαθούν. Δεν ξέρω να σου πω πότε δέθηκαν, το πιο πιθανό είναι να ήρθανε εδώ δεμένες. Ούτε πως! Μα μπορώ να σου πω τι κάνει αυτήν την κλωστή δυνατή τώρα. Τι είναι αυτό που κρατάει τις δύο ψυχές δεμένες, τώρα που βρεθήκανε εδώ.

Ξέρουν να κλαίνε και να γελούν παρέα. Επικοινωνούν πέρα από τις λέξεις και τα βλέμματα.

Με την αύρα!

Την αύρα που δεν περιορίζεται, δεν λογαριάζει χιλιόμετρα και αποστάσεις, δε λογαριάζει το χρόνο. Εξαπλώνεται, φτάνει στα πέρατα της γης και της ψυχής. Έχει ήχο, μυρωδιά, παίρνει μορφή, γίνεται αεράκι πρωινό και λάμψη μες στη νύχτα. Πλημμυρίζει τις αισθήσεις σου και το νιώθεις …νιώθεις την άλλη ψυχή. Νιώθεις την χαρά της μα και την λύπη της. Σε σπρώχνει, δεν καταλαβαίνεις τι σε σπρώχνει…για κάποιο λόγο εκείνη την δεδομένη στιγμή η επιθυμία είναι τόσο έντονη να κάνεις κάτι συγκεκριμένο. Τι; Η ψυχή θα σε προστάξει! Ένα μήνυμα, μια έκπληξη, μια αφιέρωση, ένα δώρο, ένα τραγούδι. Οτιδήποτε αρκεί να κάνεις αισθητή την παρουσία σου.

Αρκεί να πεις «είμαι εδώ»

Το μαγικό δεν είναι η συνέχεια. Δεν γίνεται συνέχεια, δεν είναι αυτό που μετράει. Το μαγικό είναι να μένει αυτή η ουσιώδη επαφή αναλλοίωτη στο χρόνο. Μπορεί να χάνεται για λίγο, μα πάντα επανέρχεται. Το ίδιο ζεστή, το ίδιο αληθινή και απόλυτη.

Και αυτό υπάρχει πέρα από το χρόνο, πέρα από τον τόπο, πέρα από τις αισθήσεις και δεν παύει ποτέ. Είναι αυτή η αόρατη κλωστή που θυμίζει παιδικό παιχνίδι με σπιρτόκουτα. Σε κάθε άκρη που κρατούν οι ψυχές, δίνουν τον παλμό και μέσα από την κλωστή ταξιδεύουν συναισθήματα.


Δεν ξέρω αν υπάρχουν πολλές αόρατες κλωστές για τον καθένα μας  –μακάρι!-

Ξέρω όμως σίγουρα ότι υπάρχει έστω και μια.

Κι αν ακόμα δεν την βρήκες, απλά πίστεψε το

…και θα σε βρει αυτή!!!

Τρίτη 18 Ιουλίου 2023

Η Ευτυχία

Χρόνια αμέτρητα γυρεύει να την βρει η ματιά τ’ ανθρώπου σ’ ό,τι γυαλίζει, σ’ ότι είναι μεγάλο και σπουδαίο. Ψάχνει διαρκώς να ευτυχήσει, παγιδευμένος, με το βλέμμα του αιχμάλωτο σε αυτό που δεν έχει. Μα δεν κοιτάει ποτέ αυτό που κρατάει μέσα στην χούφτα του!

Ο Καζαντζάκης, στην Αναφορά στον Γκρέκο, είχε γράψει για την ευτυχία:

«Η ευτυχία απάνω στη γης, είναι κομμένη στο μπόι του ανθρώπου. Δεν είναι σπάνιο πουλί, να το κυνηγούμε πότε στον ουρανό, πότε στο μυαλό μας. Η ευτυχία είναι ένα κατοικίδιο πουλί στην αυλή μας»

Αυτήν την ευτυχία να ψάξεις να βρεις! Εκείνη που κρύβεται μέσα στην «αυλή του σπιτιού σου». Στην αυλή της ψυχής σου! Εκείνη που μπορείς να την πλησιάσεις, να την κάνεις κτήμα σου, να την χωρέσεις μέσα στα δυο σου χέρια. Δεν θα υπάρξει ποτέ έξω, αν δεν μπορείς πρώτα να την βρεις μέσα σου. Συζεί μαζί σου! Όσο πιο πολύ στρέφεις την ματιά σου στο παρόν τόσο πιο πολύ θα την συναντάς!

Άλλωστε μια ματιά εκπαιδευμένη, ξέρει πού να κοιτάξει για να ευτυχίσει! Ξέρει πως «η ευτυχία είναι πράγμα απλό και λιτοδίαιτο!» Ένα ποτήρι κρασί, ένα χάδι από χέρι που σε νοιάζεται, η τύχη να κοιτάς το ηλιοβασίλεμα κατάματα, η μυρωδιά ενός κεριού που θα ευωδιάσει το σπίτι σου, η καρδιά σου που χτυπά ακόμη αντέχοντας όλες τις δυσκολίες που της έχουν συμβεί… Πράγματα πολύ πιο απλά απ’ όσο φαντάζεσαι! Αν κοιτάξεις με προσοχή την κάθε σου μέρα θα βρεις σίγουρα πολλά ακόμη για τα οποία μπορείς να είσαι ευτυχισμένος!

Η ευτυχία είναι «ένα κατοικίδιο πουλί στην αυλή μας», αυτό να λες στον εαυτό σου κάθε φορά που σε τσακώνεις να την γυρεύεις στα λάθος μέρη! Και να θυμάσαι πως αυτό που χρειάζεσαι για να την βρεις είναι… μια καρδιά «απλή και λιτοδίαιτη»…

Δευτέρα 3 Ιουλίου 2023

Άγιος Υάκινθος!Ο Κρητικός Άγιος των ερωτευμένων! γιορτάζει στις 3 Ιουλίου

Το μιτάτο στα Ανώγεια-Κρήτης που έγινε εκκλησάκι προς τιμήν του Αγίου Υακίνθου,από τον Λουδοβίκο των Ανωγειων 
Όσοι προτιμούν να γιορτάζουν τον, κατά την κρητική παράδοση, Έλληνα Άγιο της αγάπης επισκέπτονται τον ναό του Αγίου Υακίνθου, ένα λιτό, κυκλικό, πέτρινο κρητικό ναό που είναι κτισμένος σε υψόμετρο 1.200 μέτρων στον Ψηλορείτη.


Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία, ο Υάκινθος υπήρξε θαλαμηπόλος του αυτοκράτορα Τραϊανού, ο οποίος του ζήτησε να απαρνηθεί τον Χριστό. Εκείνος αρνήθηκε και φυλακίστηκε 12 χιλιόμετρα νότια από τα Ανώγεια της Κρήτης, στην ορεινή περιοχή Φούρνοι, όπου του έδιναν φαγητά ποτισμένα με το αίμα ζώων που είχαν θυσιαστεί σε είδωλα.


Ο Άγιος αρνήθηκε το φαγητό επί σαράντα ημέρες και τελικά πέθανε από ασιτία το 98 μΧ, σε ηλικία 20 ετών. Οι φρουροί του βρήκαν στο κελί του αγγέλους που κρατούσαν λαμπάδες να τον στεφανώνουν. Ο αυτοκράτορας Τραϊανός, κατά την ελληνορθόδοξη παράδοση, έδωσε εντολή να πετάξουν το λείψανό του στα θηρία, αλλά το φύλασσαν άγγελοι και τα θηρία δεν το πείραξαν. Τελικά, το λείψανο ετάφη στην πατρίδα του, την Καισάρεια, από έναν συγκλητικό που του ξαναέδωσε το φως του.


Παράλληλα, το όνομα Υάκινθος είναι συνυφασμένο και με τα πανάρχαια ήθη. Προς τιμήν του γίνονταν κάθε χρόνο γιορτές στην Τύλισσο, στη Μεσσηνία και τη Σπάρτη. Γιόρταζαν τον θάνατο και την ανάστασή του, καθώς θεωρούνταν ένας προελληνικός θεός της βλάστησης και της γονινμότητας.

https://youtube.com/playlist?list=RDnJP64FLkreo&playnext=1

https://youtu.be/wr-c2eUdMFY

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2022

Για μια αγκαλιά....

Γράφει η Κατερίνα Μαυρίδου


Για μια αγκαλιά ήρθα. 
Ούτε για κουβέντες, ούτε για αναλύσεις, ούτε για εξηγήσεις. 
Μια αγκαλιά χωρίς προσδοκίες, χωρίς υποσχέσεις. 
Να μου πεις ότι γύρισες και να είσαι εδώ. 
Χωρίς “θα”.. 
Δεν με νοιάζει πού ήσουν όταν δεν ήσουν εδώ. 
Ούτε πώς πέρασε ο καιρός. 
Δεν με νοιάζει που σκορπίστηκες, ούτε που σπατάλησες τη ζωή μας. 
Με νοιάζει που γύρισες για εκείνη την αγκαλιά. 

Την αγκαλιά που μου χρωστούσες. Την τελευταία εκκρεμότητα μεταξύ μας. 
Γιατί εμείς οι δυο αγάπη μου, μια εκκρεμότητα υπήρξαμε και τίποτε άλλο. 
Εκκρεμότητα σε διαδοχικά επεισόδια. 
Να μου χρωστάς, να σου χρωστάω. 
Να με πληγώνεις, να σε πληγώνω. 
Να γυρνάς, να γυρνάω. 

Μην αργήσεις. Πονάει πια το σκόρπισμα.......

Σάββατο 16 Ιουλίου 2022

Ο έρωτας φίλε είναι μαραθώνιος και απαιτεί ψυχή, αγάπη και αντοχή!

Γράφει η Στέλλα Γρηγορόπουλου

      Φωτό πίνακας του F Bottero 
Τον έρωτα δεν τον ξεχνάς. Δεν τον αφήνεις. Δεν το πετάς σαν τα παλιά μαξιλάρια του καναπέ παραδίπλα σαν πάρεις τα καινούργια. Δεν τον ανεβάζεις στο πατάρι μαζί με τα άλλα παλαιωμένα, ταλαιπωρημένα αντικείμενα.
Ο έρωτας δεν είναι ταλαιπωρημένος ούτε παλαιωμένος. Ο έρωτας δεν είναι καν αντικείμενο. Εσύ τον κάνεις να νιώθει έτσι.
Ο έρωτας έχει πρόσωπο, μάτια, χέρια μα πάνω από όλα ψυχή.
Του έδωσες ποτέ ζωή μέσα από τις σκέψεις σου και αμέσως μετά μέσα από τις πράξεις σου;
Ποιος λέει πως ο έρωτας παύει να υπάρχει;
Ξέρω ζευγάρια που είναι μαζί 20 χρόνια και βγαίνουν κάθε όποτε σαν να βγαίνουν για πρώτο ραντεβού. Σαν να βλέπονται για πρώτη φορά. Σαν εκείνη την πρώτη φορά. Το έχεις νιώσει ποτέ; Δεν ξέρεις τι χάνεις αν δεν.
Εμείς το κάνουμε αυτό. Εμείς πετάμε τον έρωτα στα σκουπίδια.
Φταίει η εποχή, θα μου πεις, που μας τα δίνει όλα απλόχερα.
Όχι αγάπη μου. Καμία εποχή δεν φταίει και κανένα πατάρι.
Εμείς και τα μυαλά που κουβαλάμε φταίνε.
Ο έρωτας είναι ένας συνεχόμενος αγώνας. Καθημερινός, δύσκολος και όμορφος συνάμα! Θέλει συνέχεια να του δίνεις. Συνέχεια να προσπαθείς. Συνέχεια να του δείχνεις πως είσαι εκεί ξάγρυπνος φρουρός. Σαν εκείνους τους μαχητές της πάλης που παλεύουν κάθε φορά το ίδιο. Που κυλιούνται στο τετραγωνισμένο γήπεδό τους και προσπαθούν σαν να είναι πάντα η πρώτη φορά.
Θα μου πεις τώρα για τον γάμο και όλα αυτά τα ίδια τα κοινότυπα που θα πουν όλοι. Βαρέθηκα να τα ακούω ξέρεις. Στο μυαλό είναι όλα. Από εκεί ξεκινάμε και εκεί καταλήγουμε. Ξέρεις γιατί; Γιατί έτσι μας βολεύει. Έτσι θέλουμε να πιστεύουμε.
Ντύθηκες ποτέ σαν να τον έβλεπες για πρώτη φορά; Ήρθε να σε πάρει μετά από τη δουλειά και τον υποδέχτηκες με το χαμόγελο και με την πιο ζεστή αγκαλιά που έχεις; Όχι. Όχι γιατί τα προβλήματα σου τα βάζεις πάνω από αυτόν. Ο έρωτας δεν είναι πάνω από τίποτα. Εκείνος πάει πάνω απ’ όλα. Δώσε του τροφή και θα δεις τεράστια ανταπόκριση. Κάνε την υπέρβαση. Κλείσε το νυσταγμένο σου μυαλό και ξύπνησε το μια φορά για εκείνον.
Ο έρωτας δεν περιμένει. Δεν μπορεί να περιμένει. Είναι καυτός και δυνατός σαν τον ήλιο το κατακαλόκαιρο. Σε καίει και περιμένει να τον κάψεις και εσύ. Μην τον αφήνεις να περιμένει. Κάψε τα όλα για πάρτη του.
Τι κάνεις; Δίνεις μέχρι εκεί που σε βολεύει;
Μετά; Μετά τον πετάς;
Ο έρωτας δεν είναι μιας χρήσης ξέρεις. Δεν τον χρησιμοποιούμε για μια μέρα, μια εβδομάδα, ένα μήνα, ένα χρόνο και μετά τον πετάμε. Ξέρεις κάτι; Μετά θα σε πετάξει και αυτός. Θα έχει δίκιο βέβαια γιατί και εσύ το ίδιο έκανες.
Γι’ αυτό τον χάνεις αγάπη μου. Δεν του δίνεις διάρκεια. Δεν προσπαθείς καθημερινά. Δεν γελάς για εκείνον, δεν ντύνεσαι για εκείνον, δεν δεν δεν…
Πως θα κρατηθεί με τα χρώματά του ανεξίτηλα αν εσύ δεν τον κάψεις; Με εκείνα τα πορτοκαλιά όλο φλόγα χρώματα. Σαν εκείνα της φωτιάς που καίει στο τζάκι για να σου ζεστάνει το κορμί. Δεν ζεσταίνει μόνο το κορμί σου όμως. Ζεσταίνει και την παγωμένη σου ψυχή.
Έτσι και ο έρωτας αγάπη μου.
Δώσε του χρώματα, φλόγα, ψυχή, ζωή! Να προσπαθείς πάντα. Να τον καις πάντα.
Μην τον αφήνεις χωρίς φλόγα!
Πάντα!

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2022

Στον έρωτα ότι κερδίζεται σε μια ζωή,χάνεται σε ένα δευτερόλεπτο!

Γράφει ο Αλέξανδρος Χωριανούδης.

Μην ρισκάρεις την εμπιστοσύνη της. Μην παίξεις στο μπαρμπούτι την προσδοκία της. Αν δεν είσαι έτοιμος να την χάσεις, μην την ρισκάρεις. Μην την ρισκάρεις για κάτι εφήμερο και περαστικό.

Δεν θα μπορέσεις ποτέ να γυρίσεις το χρόνο εκεί που έκανες το λάθος. Δεν θα μπορέσει καμία συγγνώμη να σβήσει την προδοσία σου.

Αν δεν είσαι έτοιμος να την χάσεις, μην την πουλήσεις.

Είναι άτιμο πράγμα το λάθος. Δεν διορθώνεται πάντα. Δεν μπορείς να καλύψεις την ρωγμή που προκαλεί, όσο κι αν προσπαθήσεις. Μπορεί να συνεχίσεις να συνυπάρχεις, αλλά δεν θα γίνεις ποτέ ξανά “ένα” μαζί της. Μπορεί να περάσει κι ο καιρός κι όλα να δείχνουν πως ξεχάστηκε, και μια τυχαία λέξη, μια τυχαία στιγμή, να γυρίσουν όλα στο μυαλό της.

Πριν κάνεις το λάθος το χωρίς επιστροφή, μέτρα τι ρισκάρεις. Μέτρα τι χάνεις. Κι αν αυτό που μετράς δεν σου μοιάζει αρκετός λόγος για να μην προδώσεις, τότε κάν’το. Ούτως ή άλλως, δεν την αγαπάς.